ที่ผ่านมาหน่วยงานต่างๆ แก้ปัญหาแบบ “รอให้เกิด แล้วแก้ตามหลัง” ด้วยการ “ตั้งงบ” ซื้อสิ่งของแจกจ่าย บางหน่วยงานเห็นน้ำท่วมแล้วเร่งรีบสั่งซื้อเรือท้องแบน เป็นการ “ผลาญงบ” เพื่อรับ “เงินทอน” เป็นการ “หากิน” บนความ “เสดสา” ของประชาชน ดังนั้นเรื่อง “น้ำท่วม” ไม่ว่าจะเป็นในอดีตหรือปัจจุบัน ต่างก็ยังเป็น “อาหารจานโตอันโอชะ” ของ “เหลือบ” ในเครื่องแบบที่กลายเป็น “ความซ้ำซาก” ของประเทศนี้ไปแล้ว
ที่มา : หนังสือพิมพ์ผู้จัดการ/ข่าวภูมิภาค
อ่านเพิ่มเติมได้ที่…อย่าปล่อย “เหลือบ” หากินบน “ความเสดสา” แก้น้ำท่วมซ้ำซากต้อง “แผนชัด-จัดบูรณาการทุกหน่วย” / ไชยยงค์ มณีพิลึก
